بررسی تشخیص نارسایی ریه با استفاده از تابش گاما

کد mcnp4c برای شبیه سازی ریه استفاده شد. در این مطالعه، نارسائی ریه به صورت تئوری بررسی شد. بافت های ریه و نای با استفاده از کد mcnp4c شبیه سازی شد و فرض شد که شامل tc-99m به عنوان چشمه رادیواکتیو با انرژی kev 140 بودند. ما فانتوم ها را تعریف کردیم که یک ریه و یک تومور کروی داشت(ریه چگالی g/cm3 0.296 کد mcnp4c برای شبیه سازی ریه استفاده شد. در این مطالعه، نارسائی ریه به صورت تئوری بررسی شد. بافت های ریه و نای با استفاده از کد mcnp4c شبیه سازی شد و فرض شد که شامل tc-99m به عنوان چشمه رادیواکتیو با انرژی kev 140 بودند. ما کد mcnp4c برای شبیه سازی ریه استفاده شد. در این مطالعه، نارسائی ریه به صورت تئوری بررسی شد. بافت های ریه و نای با استفاده از کد mcnp4c شبیه سازی شد و فرض شد که شامل tc-99m به عنوان چشمه رادیواکتیو با انرژی kev 140 بودند. فانتوم ها را تعریف کردیم که یک ریه و یک تومور کروی داشت(ریه چگالی g/cm3 0.296 ما کد mcnp4c برای شبیه سازی ریه استفاده شد. در این مطالعه، نارسائی ریه به صورت تئوری بررسی شد. بافت های ریه و نای با استفاده از کد mcnp4c شبیه سازی شد و فرض شد که شامل tc-99m به عنوان چشمه رادیواکتیو با انرژی kev 140 بودندتوانستیم تومور ریه را وقتی که g/cm31= و cm1/0=r است تشخیص دهیم. چون در محل تومور شمارش فوتون ها کاهش یافت از 000739101/0به 000732214/0. به این معنی است که این تومور قابل تشخیص توسط کد است. فرایند آشکارسازی برای چگالی های مختلف از 1=? تا 5=? و اعماق مختاف نیز تکرار شد. این نتایج بدست آمد که چگالی تومور، انرژی گاما، عمق تومور و اندازه تومور پارامترهای مهمی هستند که روی آشکارسازی تومور تأثیر می گذارند. .